W XIX w. nastąpił wyraźny wzrost liczby mieszkańców w związku z widocznym ożywieniem gospodarczym miasta. Miasto się rozrastało, nastąpiły istotne zmiany w gospodarce jak i w budownictwie mieszkalnym. Rozbudowa dokonywała się przede wszystkim na otaczające chojnicką starówkę przedmieścia. Od południowego wschodu rozwijało się budownictwo mieszkalne, a we wschodniej części miasta zaczęła powstawać dzielnica przemysłowa. Istotne zmiany dokonały się między innymi w przemyśle spożywczym, młyny wodne zostały zastąpione młynami parowymi.
Jednym z pierwszych młynów, jakie powstały na terenie miasta był młyn Juliana Klotza mieszczący się przy dawnej ulicy Dworcowej 23-32 (obecnie ulica Piłsudskiego). W dwudziestoleciu międzywojennym działały w Chojnicach trzy młyny Jana Dulka przy ul. Towarowej, Juliusza Klotza przy ul. Piłsudskiego oraz Stanisława Latzkego przy Pl. Piastowskim.
Ogromne zniszczenia wojenne, rabunki oraz niszczenie mienia przez żołnierzy radzieckich odzwierciedliły się w gospodarce. Straty były ogromne. Zapewnienie miastu wody i minimum żywności było najważniejszą troską władz. Wojsko dzieliło się mąką z ludnością, która pochodziła z młyna przy ul. Piłsudskiego.
Do naszych czasów przetrwał jedynie młyn Klotza jako jednostka Państwowych Zakładów Zbożowo – Młynarskich PZZ w Chojnicach. We wrześniu 2003 r. sąd potwierdził upadłość Zakładów, obiekty byłego młyna nabyło miasto Chojnice. 28 stycznia 2010 r. Gmina Miejska Chojnice darowała Powiatowi Chojnickiemu prawo użytkowania wieczystego, część nieruchomości położonej przy ul. Piłsudskiego 30 a.
Źródło:
- Bedeker Chojnicki pod redakcją Kazimierza Ostrowskiego
- Dzieje Chojnic pod redakcją Kazimierza Ostrowskiego